Παρά την πολύ κοντινή απόσταση από τον Τσούτσουρα (2-3km), δεν υπάρχει εύκολος δρόμος που να συνδέει τους δύο οικισμούς (εκτός από ένα μονοπάτι).
Το μόνο που το χωρίζει με το Τσούτσουρα είναι ένα πολύ απότομο βουνό με πολλές σπηλιές και καρστικούς σχηματισμούς. Έτσι, η πρόσβαση με αυτοκίνητο στο χωριό από την ξηρά μπορεί να γίνει αποκλειστικά μόνο από ένα κακοτράχαλο χωματόδρομο 15km που ξεκινάει λίγο πριν από το ορεινό χωριό Αχεντριάς και διασχίζει τα Αστερούσια Όρη, με επιβλητικούς γκρεμούς και άγρια βράχια τριγύρω.
Ο ίδιος δρόμος οδηγεί και στην μονή του Αγίου Νικήτα.
Το Μαριδάκι, που ονομάζεται και Άγιος Παντελεήμονας, είναι χτισμένο άναρχα μέσα στο άγριο και ξερό τοπίο της Νότιας Κρήτης, στην έξοδο του επιβλητικού και επισκέψιμου φαραγγιού του Αχεντριά.
Ωστόσο, πηγές με πόσιμο νερό σχηματίζουν ένα ρυάκι που τρέχει με νερό όλο το χρόνο και φτάνει μέχρι την παραλία.
Το ποταμάκι δημιουργεί μια όαση δροσιάς με τεράστια πλατάνια και πολλά δέντρα κατά μήκος του. Στις πηγές που βρίσκονται μέσα στον οικισμό, υπάρχει μια μεγάλη πλατεία με πλατάνια και ένα καφενείο-ταβέρνα. Λίγο παραπέρα οι ντόπιοι λένε ότι έχουν δει νεράϊδες, ενώ μόλις 5' από τον οικισμό την άνοιξη υπάρχει ο καταπληκτικός καταρράκτης του Λιχνιστή. Επίσης, η θέα στην παραλία προς Τσούτσουρα και Κερατόκαμπο, είναι πολύ ωραία.
Η παραλία που βρίσκεται μπροστά από τον οικισμό είναι μια υπέροχη ακρογιαλιά με ψιλό βότσαλο και τεράστιους κάθετους βράχους να την προστατεύουν τριγύρω.
Κατά μήκος της παραλίας σχηματίζονται μικροί συνεχόμενοι κόλποι με υπέροχες παραλίες με σπηλιές, όπου μπορείτε να κατασκηνώσετε.
Ωστόσο, προσοχή καθώς κατσίκες που περνούν από πάνω, προκαλούν συχνές κατολισθήσεις.
Η θάλασσα είναι αρκετά βαθιά, αλλά και πολύ δροσερή λόγω του ρυακιού.
Δίπλα στην παραλία υπάρχει ντουζιέρα, ένα μικρό καφενείο και μια ταβέρνα, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν ξεπροβάλει δειλά δειλά και μερικά ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Μια από τις σπηλιές της παραλίας χρησιμοποιείται ως στάνη για πρόβατα, γι'αυτό μην φοβηθείτε αν δείτε τα πρόβατα αλαφιασμένα να τρέχουν το απόγευμα μόνα τους στη βοσκή.
Είναι μαθημένα να βγαίνουν όλα μαζί από τη σπηλιά τους την ίδια στιγμή, περίπου στις 17:00-17:30 το απόγευμα.
Αν έρθετε στο Μαριδάκι πρέπει να επισκεφτείτε τις πηγές του χωριού και να γευτείτε το δροσερό νερό που αναβλύζει όλο το χρόνο. Δίπλα υπάρχει η παλιά εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, η οποία έχει συνδεθεί με την ονομασία του χωριού.
Αντίθετα με το τι πιστεύουν όσοι πρωτακούν "Μαριδάκι", το χωριό δεν παίρνει το όνομα του από την μαρίδα. Αντίθετα, όταν στην περιοχή ζούσαν μόνο ελάχιστοι βοσκοί ο ναός ήταν αφιερωμένος στην Παναγία και τον Άγιο Μάμα, τον προστάτη των βοσκών.
Τότε, ήρθε στο χωριό μια καλόγρια που την έλεγαν Μαρία, η οποία ήταν πολύ μικροκαμωμένη, η οποία άλλαξε και το όνομα της εκκλησίας σε Άγιο Παντελεήμονα. Έτσι, οι ντόπιοι φώναζαν την μικρόσωμη καλόγρια Μαριάκι, που αργότερα έγινε Μαριδάκι.
Αν διαθέτετε αυτοκίνητο πρέπει να επισκεφτείτε τον Άγιο Νικήτα (2km από το Μαριδάκι) με την ομώνυμη μονή και τη φοβερή παραλία, το πανέμορφο φοινικόδασος του Αγίου Αντωνίου (3km) και το εκκλησάκι του Τιμίου σταυρού (1km έξω από το χωριό). Επίσης, μόλις βγαίνετε από τον οικισμό θα δείτε έναν απάνεμο κόλπο με δύο όμορφες παραλίες, που οι ντόπιοι ονομάζουν Νησάκια λόγω δύο μικρών βράχων στη θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου